Relacja ze spotkania w IS PAN

22 stycznia 2016 roku w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk miało miejsce spotkanie, podczas którego pani prof. Jagoda Hernik Spalińska wygłosiła referat: "Pańscy koledzy wszyscy są ogarnięci gorączką" Thermidor Stanisławy Przybyszewskiej, czyli Strach w dwóch odsłonach.
W spotkaniu uczestniczył Edward Wojtaszek – reżyser, wystawianej wciąż w Teatrze Polskim sztuki, pokazano też jej obszerne fragmenty. Dyskusja była burzliwa, w gronie historyków literatury, dramatologów, teatrologów i reżyserów zastanawialiśmy się nad potencjalnością odczytań literackich tekstu, jego sceniczną nośnością, reżyserskim zamysłem i jego realizacją. Mamy nadzieję, że spotkamy się na kolejnych, równie ciekawych, panelach dyskusyjnych.

Iwona Gosik-Kapelińska







Robespierre: Marcin Kwaśny

Zaproszenie na spotkanie z dramatopisarzem i wykładowcą akademickim UJ - prof. dr. hab. Włodzimierzem Szturcem



Szanowni Państwo!


Chcemy wszystkich bardzo serdecznie zaprosić na spotkanie z prof. dr. hab. Włodzimierzem Szturcem, które odbędzie się 27 stycznia 2016 roku, o godz. 17:00, w Bibliotece im. W. Borowego, na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Przedmiotem dyskusji będzie sztuka, zamykająca zbiór dramatów autorstwa pana Profesora "Tod i Trauma", zamieszczona w zbiorze zatytułowanym "Trauma". Tekst dramatu znajdziecie Państwo na naszej stronie, w zakładce "Artykuły".





Serdecznie wszystkich zapraszamy!

Zaproszenie na seminarium w Pracowni Teatru IS PAN.

Szanowni Państwo,

Zapraszam bardzo serdecznie na kolejne zebranie Zakładu Teatru w dniu 22 stycznia br., o godzinie 12.00, w budynku przy Długiej 26, w sali multimedialnej na drugim piętrze, zwanej powszechnie "akwarium", na którym prof. Jagoda Hernik Spalińska wygłosi referat pod tytułem:


"Pańscy koledzy wszyscy są ogarnięci gorączką" - Thermidor Przybyszewskiej, czyli Strach w dwóch odsłonach.

W czasie zebrania prof. Hernik Spalińska pokaże wybrane fragmenty przedstawienia.

Zapraszam wszystkich chętnych, także spoza Zakładu Teatru IS PAN.

Serdeczności,

Lech Sokół

Relacja ze spotkania zatytułowanego: Zapomniana karta dramaturgii międzywojennej - przypadek Andrzeja Rybickiego.



Andrzej Rybicki

Przedmiotem dyskusji w ramach spotkań Pracowni, które miało miejsce 15 stycznia 2016 roku, uczyniliśmy biogram autora Andrzeja Rybickiego i jego dramatopisarstwo. Naszym gościem był mgr Dominik Gac, doktorant Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Marii Skłodowskiej–Curie w Lublinie, który od kilku lat zajmuje się kompletowaniem spuścizny literackiej i pamiątek po zapomnianym pisarzu. Podstawą dyskusji stał się artykuł Dominika Gaca Psychopatologia radośna – Andrzeja Rybickiego „Kostium Arlekina”. Szczegółowej analizie poddana została najbardziej znana sztuka Rybickiego „Kostium Arlekina” (wydana w r. 1931). Zastanawialiśmy nad polskimi i europejskimi kontekstami, w których należałoby odczytywać dramatopisarskie płody Rybickiego. Sugerowane przez samego autora religijne inklinacje i powinowactwo z Claudelem, zostały zakwestionowane. Doszliśmy do wniosku, że nie jest to dramat czerpiący z zaplecza myśli chrześcijańskiej, patronują mu bardziej Nietzsche i Strindberg. Z polskich pisarzy niewątpliwie ważny byłby Witkacy, który dobrze te sztuki oceniał, jak i Roman Jaworski. Próbowaliśmy określić wartość artystyczną dramatów Rybickiego, niewątpliwie są one oryginalne, jakkolwiek eklektyczne. Przywrócenie autora „Kostiumu Arlekina” i jego spuścizny historii literatury ma swoje głębokie, naukowe uzasadnienie. W dalszej części dyskusji zastanawialiśmy się nad powrotem sztuk zapomnianych na deski teatralne, potencjalnością i artystyczną zasadnością takich działań. Praktycy teatralni, reżyserzy młodego pokolenia: Michał Zdunik i Katarzyna Raduszyńska mieli dosyć duże wątpliwości, co do zasadności takich działań. Zakończyliśmy refleksją o trudzie dostosowania nie tylko słabszych, ale i  dobrych literacko tekstów do gustu współczesnego widza teatralnego ze względu na archaiczny język, zdezaktualizowaną problematykę, czyli innymi słowy nierezonujący przekaz.


Iwona Gosik-Kapelińska





Spotkanie poświęcone "Szewcom" Witkacego



18 grudnia 2015 r. na Wydziale Polonistyki UW spotkaliśmy się w połączonym gronie „komisji trójstronnej”: Pracowni Historii Dramatu 1864-1939, Instytutu Witkacego i Instytutu Sztuki PAN na zaproszenie prof. Marii Olszewskiej, aby zainaugurować naszą współpracę. Pani profesor zaproponowała dyskusję o tekście Przemysława Pawlaka „Przywrócić godność Szewcom”, co dla autora było spełnieniem marzeń - mógł usłyszeć krytykę, świadom, że ktoś zechciał pochylić się nad bardzo obszernym esejem.
IS PAN i IW reprezentował prof. Lech Sokół, Pracownię Historii Dramatu: prof. Olszewska, sekretarze - dr Iwona Gosik-Kapelińska i mgr Marek Grajek, doktoranci Michał Zdunik i Anna Dzhabagina, prof. Jagoda Hernik-Spalińska reprezentowała IS PAN, Aneta Jabłońska przybyła w imieniu Koła Witkacodrom i Koła Literatury Polskiej XX wieku UW, doc. dr inż. Marek Średniawa, Elżbieta Grzyb i Przemysław Pawlak reprezentowali tworzony właśnie Instytut Witkacego. Wśród gości byli także Ewa Małgorzata Pawlak, poszukiwaczka zaginionych dramatów Witkacego oraz Alicja Dobrowolska - witkacofilka.
Przemysław Pawlak krótko streścił tezy swojej pracy, po czym prof. Sokół stwierdził, że ze wszystkimi się zdecydowanie nie zgadza i zaapelował, by nie szukać nawiązań biblijnych w dramatach Witkacego. Pawlak protestował przeciw tezie prof. Sokoła, jakoby Witkacy nie podołał w dramatach wymogom własnej teorii Czystej Formy. Prof. Sokół przyznał, że największą sympatią i podziwem darzy obecnie „Matkę”, a nie „Szewców”. Z pozycji mediatora występowała prof. Hernik-Spalińska. Michał Zdunik bronił prawa reżyserów do adaptowania dramatów według ich "widzimisię", odpowiadając na zarzuty Pawlaka o przyrządzaniu „pasztetów” zatytułowanych bezpodstawnie tytułami konkretnych dramatów Witkiewicza. Prof. Sokół opowiadał, o czym są „Szewcy”, Pawlak natomiast obstawał przy zdaniu, że sztuki Witkacego nie są „o czymś”, tylko są z założenia same w sobie dziełami sztuki, tak jak i brzozy nie są o czymś zewnętrznym wobec brzóz. Było żywiołowo i żartobliwie. W imieniu Instytutu Witkacego Pawlak przekazał na ręce prof. Olszewskiej dar dla Pracowni - dwa świeżo wydane (wyd. drugie, poprawione) przez PIW tomy „Listów do żony” Witkacego, w pomnikowym opracowaniu prof. Janusza Deglera, jednego z założycieli Instytutu.

Przemysław Pawlak